از آنجایی که اکثر افراد درجاتی از انحراف ستون فقرات دارند، اسکولیوز( انحراف ستون فقرات) تا زمانی که مشکل ساز نشود، واضح نیست.  این وضعیت ستون فقرات اغلب در دوران کودکی ظاهر می شود. ما هر آنچه را که باید در مورد این بیماری بدانید مانند: علل، علائم، روش های درمان و همچنین پیشگیری از آن را به شما می گوییم تا قبل از پیشرفت و عوارض ناخواسته، آن را درمان کنید.

اسکولیوز( انحراف ستون فقرات) چیست؟

اسکولیوز تغییر شکل دائمی ستون فقرات است که با پیچ خوردگی مهره ها نسبت به یکدیگر در سه صفحه فضا (بالا به پایین، راست-چپ، جلو-پشت) مرتبط است. این بیماری عمدتا در دوران کودکی و نوجوانی ظاهر می شود، اما می تواند در بزرگسالی نیز ظاهر شود. این وضعیت گاهی پیامد بیماری یا ناهنجاری دیگری است. این انحراف ستون فقرات مربوط به چرخش مهره ها نسبت به یکدیگر است. در این حالت، ستون فقرات پیچ خوردگی نشان می دهند.

علل اسکولیوز

اسکولیوز وضعیتی است که انحنای جانبی ستون فقرات را تعیین می کند. شایع ترین نواحی ناحیه قفسه سینه و پایین کمر است. در بیشتر موارد، دلایل تغییر شکل مشخص نیست، اما در برخی دیگر، فلج مغزی، دیستروفی عضلانی و اسپینا بیفیدا از عوامل ایجاد این بیماری هستند.

علل دیگر:

• بیماری های عصبی عضلانی-  عصب ها و ماهیچه ها را تحت تاثیر قرار می دهد و شامل فلج مغزی، فلج اطفال و دیستروفی عضلانی می شود.
• اسکولیوز مادرزادی- نادر است و به این دلیل رخ می دهد که استخوان های ستون فقرات در طول فرآیند رشد جنین به طور غیر طبیعی رشد کرده اند.
• ژن های خاص – حداقل یک ژن در بروز و توسعه این بیماری نقش دارد.
• طول پا – اگر یک پا بلندتر از دیگری باشد، ممکن است فرد به این بیماری مبتلا شود.
• اسکولیوز( انحراف ستون فقرات) سندرمیک – این بیماری می تواند به عنوان بخشی از بیماری دیگری از جمله نوروفیبروماتوز و سندرم مارفان ایجاد شود.
• پوکی استخوان – می تواند باعث اسکولیوز ثانویه به دلیل تخریب استخوان شود.
• وضعیت نامناسب- حمل کوله پشتی، اختلالات بافت همبند و آسیب های خاص.

فردی که در تصویر مشاهده می کنید در موقعیت های نادرست روی صندلی نشسته است، این مورد نیز یک عامل خطر برای این بیماری است.

عوامل خطر اسکولیوز

این بیماری مشکل شماره یک کودکان در سن مدرسه است. گزارش ها نشان می دهد که تقریباً 80 درصد از بیماران اسکولیوز تشخیص های ایدیوپاتیک را دریافت می کنند، به این معنی که هیچ علت یا درمان قطعی برای بیماری آنها وجود ندارد.

علل دقیق هنوز شناخته نشده است، اما عوامل خطر موثر عبارتند از:

1. نقایص مادرزادی (اسکولیوز مادرزادی، به این معنی که این بیماری منشأ ارثی دارد).
2. آسیب های نخاعی و مشکلات مربوط به عملکرد عضلانی و عصبی، مانند دیستروفی عضلانی.

برای کسب اطلاعات بیشتر در این خصوص و مشاوره رایگان کافیست تماس بگیرید

علائم اسکولیوز

بارزترین علائم این بیماری معمولاً با توجه به موقعیت بیمار قابل مشاهده است. همانطور که ستون فقرات رشد می کنند، شانه ها و باسن را از هم راستا بودن خارج می کند. تغییرات می تواند ظریف باشد. در بیشتر موارد، این بیماری حرکت را محدود نمی کند یا باعث کمردرد قابل توجهی نمی شود تا زمانی که انحناها شدید شوند.

با این حال، کمردرد غیرقابل توضیح می تواند یکی از علائم آن باشد  به خصوص اگر ادامه یابد، زیرا انحنای ستون فقرات به اعصاب و گاهی اوقات کل نخاع فشار می آورد. این می تواند باعث کمردرد خفیف تر و همچنین ضعف، بی حسی یا درد در اندام تحتانی شود.

احساس خستگی پس از نشستن یا ایستادن طولانی مدت نیز می تواند نشان دهنده اسکولیوز باشد. هرچه انحناها مشخص تر باشد، عضلات اطراف ستون فقرات سخت تر کار می کنند تا بدن را در یک راستا و متعادل نگه دارند. علاوه بر این، اسکولیوز شدید می تواند به حفره قفسه سینه فشار وارد کند و در نهایت توانایی بیمار را برای تنفس محدود کند، همچنین می تواند باعث خستگی مزمن شود.

تشخیص اسکولیوز

این بیماری معمولاً برای اولین بار در طی معاینات منظم با پزشک اطفال، در طی معاینه معمول در مدرسه، یا زمانی که والدین یا معلم متوجه انحنای جانبی ستون فقرات می شوند، شناسایی می شود. تشخیص رسمی این بیماری مستلزم تایید انحنای جانبی و چرخش غیرطبیعی ستون فقرات و همچنین حذف سایر علل احتمالی بدشکلی (مانند بیماری شوئرمن، اختلال دیسک نوجوانی یا اسپوندیلیت آنکیلوزان) است.

این آزمایش شامل یک مشاوره تخصصی است که در آن پزشک بیمار را در حالت 90 درجه از کمر به سمت جلو خم شده با بازوهای کشیده به سمت زمین و زانوهای صاف مشاهده می کند. از این موقعیت، بیشتر علائم این بیماری  که عدم تقارن را نشان می دهند به وضوح در ستون فقرات و یا در تنه بدن قابل مشاهده است:

1. بخشی از شانه بزرگتر از دیگری است.
2. یکی از باسن بزرگتر یا برجسته تر از دیگری است.
3. کمر ناهموار به نظر می رسد.
4. بدن به یک طرف خم می شود.
5. ممکن است یک پا کوتاهتر از دیگری به نظر برسد.

این آزمایش می تواند در تشخیص این بیماری واقع در قسمت فوقانی یا میانی کمر، جایی که معمولاً اسکولیوز ایدیوپاتیک رخ می دهد، مفید باشد. با این حال، این آزمایش در تشخیص اسکولیوز در کمر موثر نیست زیرا چرخش اعصاب را شامل نمی شود.

درمان اسکولیوز

برای درمان این بیماری، یک درمان مبتنی بر پروتکل استانداردسازی اعمال شده که بر اساس انحنای اسکولیوز اعمال شده است. بنابراین:

• برای انحنای 0-30، فیزیوتراپی (ژیمناستیک پزشکی) توصیه می شود.
• برای انحنای 30-50، فیزیوتراپی و درمان ارتز توصیه می شود.
• برای انحنای بیش از 50، مداخله جراحی توصیه می شود.

درمان اسکولیوز غیر ساختاری

به طور کلی این گونه اسکولیوز از نظر درمان مشکلی ایجاد نمی کند. برای رفع این مشکل درمان فیزیوتراپی پیشنهاد داده شده است، که می تواند نتایج بسیار خوبی را تضمین کند. از طرفی توصیه می شود:

• مراجعه به پزشک هر 4 ماه یکبار، به طوری که پزشک می تواند نحوه پیشرفت انحنای ستون فقرات را مشاهده کند.
• ژیمناستیک پزشکی
• فیزیوتراپی
• تجویز برخی داروها

درمان اسکولیوز ساختاری

در مورد اسکولیوز ساختاری، روش های درمانی پیچیده مورد نیاز است. این در مورد اسکولیوز ایدیوپاتیک، اوتئوپاتیک، نوروپاتیک ثانویه به شرایط خاص، میوپاتیک، دیس متابوئیک، توراکوژنیک، بیرونی و غیره است.

فیزیوتراپی و ژیمناستیک پزشکی

موثرترین درمان در این بیماری ساختاری به شرح زیر است:

• فیزیوتراپی ، زمانی که این بیماری زیر 50 درجه است.
• جراحی + فیزیوتراپی، زمانی که این بیماری بیش از 50 درجه باشد.